De vletten

De Livingstonegroep heeft de beschikking over 8 stalen boten, lelievletten genaamd.

De lelievlet vind zijn oorsprong in 1956, als nieuwe eenheidsboot, naast de lelieschouw. Reden voor het ontwerp van een nieuwe eenheidsboot waren de aanzienlijke kostenbesparing in vergelijking met de lelieschouw en de overtuiging dat de lelievlet meer mogelijkheden had door zijn hogere snelheid. De gebruikers van de lelieschouwen vonden de lelievlet desondanks een “onding”.

De lelievlet is een sloepgetuigd scheepje, met een gaffelzeil en fok, met een totaal zeiloppervlak van 12,25 m?. De lengte van de lelievlet bedraagt 5,60 meter en hij is 1,80 meter breed. Het heeft net als de lelieschouw een knikspant vorm. In de lelievlet zijn luchtkasten aangebracht onder het voor- en achterdek.

Inmiddels varen er in Nederland ongeveer 1300 lelievletten. In Belgi‘, Ierland en op de Nederlandse Antillen varen er ook een aantal lelievletten rond.

De eerste lelievlet deed in de tweede helft van de vijftiger jaren zijn intrede bij de Livingstonegroep. De groep had op dat moment de beschikking over een oude zeilsloep, een lelieschouw en een roeisloep.

De lelievlet, met zeilnummer 321 kreeg de naam “Laga”. In 1967 volgde een nieuwe lelievlet. Deze verving de oude zeilsloep welke “Njord” had geheten. De lelievlet met nummer 435 kreeg dan ook deze naam.

In 1972 en 1973 volgden weer twee lelievletten. De groep groeide explosief onder andere door de oprichting van een meisjes speltak. De lelievletten “Loki” en “Ran” met respectievelijk de nummers 636 en 661 werden hiervoor aangekocht.

Omdat de groep de financi‘le middelen niet had om meer nieuwe lelievletten aan te kopen werd van een collega scoutinggroep twee lelievletten overgenomen. Dit waren in 1976 de “Westenwind”, met nummer 604 en de “Zuidenwind” met nummer 518. Eenmaal bij de Livingstonegroep werden deze boten omgedoopt tot respectievelijk “Skadi” en “Freya”.

De laatste lelievlet werd tenslotte in 1982 aangekocht. Deze was speciaal bestemd voor de stam die indertijd net was opgericht. Aangekocht werd de “Aeolus” met nummer 1069.

De achtste lelievlet van de Livingstonegroep is met nummer 267 de “Aegir”. Wanner deze lelievlet bij de groep kwam is niet exact bekend. Gezien het nummer echter moet deze lelievlet al voor de “Laga” in het bezit zijn van de Livingstonegroep.

De motorboot

In de geschiedenis van de Livingstonegroep zijn er verscheidene motorboten geweest. De eerste echte motorboot (die diende om de rest van de vloot op sleeptouw te nemen) was de “Argo”. Wanneer deze motorsloep haar intrede gedaan heeft in de Livingstonegroep is niet exact meer bekend. Wel is bekend dat er in de zeventiger jaren afstand van is gedaan.
De behoefte aan een sleepboot bleef echter bestaan, te meer omdat de rest van de vloot gestaag groeide. De Livingstonegroep had zelf echter niet de financi‘le middelen om tot de aanschaf van een dergelijke boot over te gaan.

Door het bestuur werd een constuctie bedacht waardoor het aanschaffen van een Sleper toch mogelijk werd. De Livingstonegroep leende geld bij de ouders van de leden, middels de uitgifte van obligaties.

Op deze manier kon in 1981 een, voor de Livingstonegroep, nieuwe motorboot worden aangekocht. De boot, een grote motorvlet, ging heten “Durme”.

De Livingstonegroep kon echter niet lang van de motorboot genieten. Bij aanschaf bleek op het technische vlak het één en ander niet te kloppen.

Bovendien schortte ook aan het beheer van de boot het één en ander. Binnen enkele jaren was er dusdanig achterstallig onderhoud, dat het behoud van de boot een zeer kostbare zaak ging worden. In 1987 werd de “Durme” met groot verlies verkocht. Bovendien had de Livingstonegroep nog jaren lang de vervelende nasleep van het aflossen van de obligatieleningen.

De Livingstonegroep deed een aantal jaren haar activiteiten zonder motorboot. Met kampen maakten zij gebruik van motorboten van andere groepen of huurden zij er één bij een werf in Zaandam.

Begin jaren negentig laaide de discussie over een eigen motorboot weer op. Deze discussie leidde tot de aanschaf van een nieuwe eigen sleper in maart 1994. Voor dat de motorboot ook werkelijk gekocht werd, werd door een keurmeester de motorboot aan een keuring onderworpen. Ook werd binnen de Livingstonegroep nauwkeurig nagedacht over het tijdperk na de aanschaf.

De nieuwe (huidige) motorboot heeft de naam “Vidar”. Het is een uit de jaren ’20 stammende stalen, geklonken motorvlet met opbouw. Hij heeft vroeger waarschijnlijk dienst gedaan als ijsbreker.

De boot is ongeveer 6,50 meter lang en 2,50 meter breed. De motor is een 65 pk Peugeot Type “Indenor”.