Tjotters, Lemsteraken, Westlanders en een schokker: alles kwam voorbij tijdens deze leuke zeilwedstrijden op de Westeinderplassen. Het was een tip van Christoffel om een keer met de Fram aan een niet-scoutingwedstrijd mee te doen, en dit was een groot succes.

Eerst moesten we op de Westeinderplassen zien te komen. Samen met Ryler en Laszlo, allebei onderdeel van het onderhoudsteam van de Fram, vertrok ik (Martijn) vrijdagavond rond zonsondergang. Gelukkig kon de net aangeschafte kajuitzeilboot van Ruud, de vader van Ryler, ons slepen, want op dat moment voer de Balder niet. Daar zijn we erg dankbaar voor, want dat heeft dit weekend mogelijk gemaakt!

Een kajuitzeilboot mee heeft wel zo zijn voordelen. We konden er prima met drie personen in slapen en koken. We lagen namelijk samen met de andere deelnemende schepen bij Watersportvereniging Nieuwe Meer, en daar kan je geen tent opzetten. In een dektent slapen kan natuurlijk ook, maar dan moet je die voor de wedstrijden weer op tijd aftuigen. Dit was dus wel een uitkomst.

Na erg laat gegeten te hebben gingen we naar het clubhuis van de watersportvereniging. Daar hebben we de Westlanders ontmoet. De Westlanders varen in Westlanders, grote stalen platbodems waar vroeger goederen mee vervoerd werden. In ieder geval eentje was van een scoutinggroep, en veel anderen zijn gekocht door stamleden van scoutinggroepen. Er waren dan ook veel scouts aanwezig, wildevaart, leidingleden, stafleden, stamleden en familie en vrienden van. De Westlanders varen meerdere wedstrijden per jaar en vormen hun eigen klasse bij deze rond- en platbodemwedstrijden.

De volgende ochtend moesten we vroeg op voor het palaver. Kars was ondertussen aangekomen en maakte de vierkoppige bemanning compleet. Het palaver is een soort wedstrijdoverleg. Hier werden alle regels en vlaggen doorgenomen, evenals het weer. Er stond te weinig wind waardoor de wedstrijd werd uitgesteld. Bij daglicht konden we kennismaken met onze vrienden van het “Kleine Hout”, de klasse waar de Fram werd ingedeeld. Dit waren vooral tjotters denk ik, klein en groot, en een GWS-schouwtje. Wat een prachtig gezicht om al die mooi onderhouden schepen bij elkaar te zien waar de Fram toch wel “familie” van is. Sommige waren meer dan honderd jaar oud. Een grote inspiratie voor iedereen die erbij was.

Aangezien we geen meetbrief van de Fram hebben, moest er een TVF bepaald worden. De schepen zijn, ook binnen de verschillende klassen, erg verschillend dus moeten de tijden gecorrigeerd worden. Wij kregen de factor 0.7896, dus er ging ongeveer een vijfde van onze tijd af om onze positie te bepalen. Iemand van de wedstrijdcommissie meende dat de Fram 40 jaar geleden ook heeft meegedaan aan deze wedstrijden! Hij was zelf actief bij een scoutinggroep en herkende de Fram ook meteen. In ieder geval werden we met open armen ontvangen. Iedereen vond het zo leuk dat er scoutinggroep meedeed.

Uiteindelijk gingen de meesten het water op. Het was nog niet bekend wanneer de wedstrijd zou beginnen, maar de wind begon te komen. Wij namen nog even een duik bij het Starteiland., want het was erg mooi weer. Daarna zijn we naar het startvak gezeild. Het was duidelijk dat iedereen hier veel meer zeilervaring had, en ook meer wedstrijdervaring. Even inkomen. Het is met weinig wind moeilijk in te schatten wanneer je overstag moet gaan, want je kan minder scherp aan de wind varen. Sommige schepen uit een grotere klasse gingen met een halfwinder iedereen voorbij.

De wedstrijd werd nabesproken bij de borrel op het clubhuis. Het kleine hout lag hier dichtbij, dus we konden samen met de eigenaren een kijkje nemen in een paar scheepjes. Dit is heus niet de enige rond- en platbodemwedstrijd. Sommigen hadden de week ervoor nog een wedstrijd op de Kaag gezeild. Misschien is dat ook een keer leuk!

Op zondag was er volgens het palaver nog steeds erg weinig wind, alleen bleek dit eenmaal op het water helemaal anders. Het was eigenlijk perfecte wind voor een wedstrijd. De hardere wind maakte de start wel wat hectischer, en hier zijn we helaas veel tijd verloren. Laszlo moest zaterdagavond naar huis. We hebben verkenner Sjoerd last-minute ingeschakeld als vierde bemanningslid, wat geen overbodige luxe was. Ik geloof dat we over het hele weekend achtste zijn geworden. Gezien het verschil in ervaring tussen ons en de veel oudere andere bemanningen is dit helemaal niet slecht. Daarnaast was de helft van ons team onder de 18!

Na afscheid te hebben genomen zijn Ryler en ik ’s middags weer teruggesleept naar het Nieuwe Meer. Volgend jaar zullen we de Spaarnegeuzen ook uitnodigen om mee te doen met hun nummer 6!

Hieronder een fotoverslag met onderaan een paar hele mooie foto’s gemaakt door de organisatie.